Er wordt steeds meer (exotisch) fruit naar de EU verhandeld. In acht jaar tijd is de import van vers fruit van buiten de EU met 22% gestegen. Bij bananen steeg de import het sterkst (+26%). Het is vooral de import van exotisch fruit dat sterk steeg. De import van appels en peren daalde juist. Dat blijkt uit cijfers van Fruit and Vegetables Facts.
De meeste groei is in de afgelopen drie jaar te zien. Tot 2014 schommelde de totale fruitimport rond de 11 miljoen ton per jaar. In 2018 bedroeg de totale import van vers fruit 14,2 miljoen ton.
Opvallend is dat de import van appels en peren de afgelopen acht jaar juist daalde (resp. -23% en -39%), zie tabel. De gestegen import is vooral te danken aan de grotere vraag naar exotisch fruit. Avocado is koploper met in acht jaar tijd een stijging van de import met 173%. De import in 2018 bedroeg 605 miljoen kg. Tweede grootste stijger zijn de watermeloenen, met in 2018 een import van 398 miljoen kg, nagenoeg een verdubbeling ten opzichte van 2010 (+97%). Ook mango doet het goed met in 2018 74% meer import dan in 2010. De import bedroeg in 2018 377 miljoen kg.
Ook van citroenen, mandarijnen, meloenen, sinaasappels, druiven en kiwi’s nam de import toe.
Tabel. EU: import van appels en peren van buiten de EU (in 1.000 ton).
Jaar | Appel | Peer |
2010
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 |
615
596 504 669 495 455 446 450 557 |
286
312 227 285 242 221 224 211 199 |
Bron: Eurostat
Nederland blijft belangrijkste doorvoerhaven
Ongeveer een derde van alle import van buiten de EU komt in Nederland aan. Binnen de EU is het Verenigd Koninkrijk (nog) de tweede afnemer van fruit van buiten de EU. Frankrijk en Spanje zijn beide goed voor circa 10% van de Europese invoer van fruit.
Zuid-Afrika en Marokko zijn de twee belangrijkste leveranciers aan de Europese markt. Vooral de EU-import uit Marokko is de afgelopen jaren fors toegenomen. Twee andere belangrijke leveranciers aan EU zijn Turkije en Costa Rica. Na deze vier zijn ook Brazilië, Peru, Chili, Egypte, Nieuw-Zeeland en Argentinië belangrijke leveranciers aan de EU. Peru en Egypte zijn de afgelopen jaren in belang toegenomen voor de EU, terwijl er juist steeds minder wordt ingevoerd uit de van oudsher belangrijke leveranciers Chili, Nieuw-Zeeland en Argentinië.